Wskazania do stosowania

Maalox® jest wskazany w leczeniu objawowym zaburzeń górnego odcinka przewodu pokarmowego związanych z nadkwaśnością. Obejmują one:

• Nieżyt żołądka
• Refluks żołądkowo-przełykowy w przebiegu przepukliny rozworu przełykowego przepony
• Niestrawność
• Zgaga spowodowana nadkwaśnością

Dodatkowo, Maalox® może być stosowany pomocniczo w leczeniu choroby wrzodowej dwunastnicy oraz choroby wrzodowej żołądka.

Lek działa miejscowo, wykazując efekt zobojętniający, ściągający i osłaniający błonę śluzową żołądka i dwunastnicy. Mechanizm działania polega na neutralizacji lub buforowaniu kwasu solnego w żołądku, co prowadzi do wzrostu pH treści żołądkowej i łagodzenia objawów nadkwaśności. Warto zauważyć, że substancje czynne nie wpływają bezpośrednio na wydzielanie kwasu. Dodatkowo, leki z tej grupy obniżają stężenie kwasu w świetle przełyku.

Dawkowanie i sposób podawania

Maksymalna dawka dobowa zawiesiny doustnej wynosi 140 ml.

Należy zwrócić uwagę pacjentom na konieczność przestrzegania zalecanego dawkowania oraz sposobu podawania leku, co ma istotne znaczenie dla jego skuteczności i bezpieczeństwa stosowania.

Przeciwwskazania

Stosowanie produktu Maalox® jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

• Nadwrażliwość na wodorotlenek glinu, wodorotlenek magnezu lub którąkolwiek substancję pomocniczą
• Ciężka niewydolność nerek

Znajomość przeciwwskazań jest kluczowa dla bezpiecznego stosowania leku. W przypadku wątpliwości co do możliwości zastosowania preparatu u danego pacjenta, należy rozważyć alternatywne metody leczenia.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Pacjenci z niewydolnością nerek: Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z niewydolnością nerek lub poddawanych hemodializie. W tej grupie pacjentów obserwuje się wzrost stężenia zarówno glinu, jak i magnezu w osoczu. Długotrwałe stosowanie dużych dawek może prowadzić do poważnych powikłań, takich jak encefalopatia, demencja, niedokrwistość mikrocytarna lub nasilenie osteomalacji indukowanej dializą.

Pacjenci z porfirią: Wodorotlenek glinu może stanowić zagrożenie dla pacjentów z porfirią poddawanych hemodializie.

Ryzyko hipofosfatemii: Długotrwałe stosowanie produktu przy niedostatecznej podaży fosforanów może prowadzić do hipofosfatemii oraz niewydolności nerek na skutek odkładania się fosforanu amonowo-magnezowego.

Stosowanie u dzieci: Należy zachować ostrożność u dzieci poniżej 6 lat, szczególnie odwodnionych lub z niewydolnością nerek. U małych dzieci stosowanie wodorotlenku magnezu może spowodować hipermagnezemię.

Zaburzenia perystaltyki: Wodorotlenek glinu może powodować zaparcia, a przedawkowanie związków magnezu może prowadzić do spowolnienia perystaltyki jelit. Wysokie dawki mogą wywołać lub zaostrzyć zaparcia i niedrożność jelit u pacjentów z grupy podwyższonego ryzyka.

Pacjenci z cukrzycą: Ze względu na zawartość cukru w tabletce, należy zachować ostrożność u pacjentów z cukrzycą.

Nietolerancja fruktozy: Produkt nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy.

Świadomość tych ostrzeżeń i środków ostrożności pozwala na odpowiednie dostosowanie terapii do indywidualnych potrzeb pacjenta oraz minimalizację ryzyka wystąpienia działań niepożądanych.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Maalox® może wchodzić w interakcje z wieloma lekami, wpływając na ich wchłanianie z przewodu pokarmowego. Do najważniejszych interakcji należą:

• Chinidyna: Możliwe zwiększenie stężenia w osoczu, ryzyko przedawkowania
• Leki o zaburzonym wchłanianiu: Antagoniści receptora H2, atenolol, cefdinir, cefpodoksym, chlorochina, tetracykliny, diflunizal, digoksyna, difosfoniany, etambutol, fluorochinolony, fluorek sodu, glikokortykosteroidy, indometacyna, izoniazyd, ketokonazol, lewotyroksyna, linkozamidy, metoprolol, neuroleptyki pochodne fenotiazyny, penicylamina, propranolol, rosuwastatyna, sole żelaza
• Sulfonian polistyrenu: Potencjalne ryzyko zmniejszenia skuteczności żywicy w wiązaniu potasu, zasadowicy metabolicznej u pacjentów z niewydolnością nerek oraz niedrożności jelit
• Salicylany: Możliwe zwiększenie wydalania z organizmu
• Cytryniany: Ryzyko zwiększenia stężenia glinu w osoczu, szczególnie u pacjentów z niewydolnością nerek

Aby uniknąć niepożądanych interakcji, zaleca się przyjmowanie Maalox® nie wcześniej niż 2 godziny po zażyciu innego leku (w przypadku fluorochinolonów - ponad 4 godziny) lub 1-2 godziny przed przyjęciem innego leku. Świadomość tych interakcji pozwala na odpowiednie planowanie terapii i minimalizację ryzyka wystąpienia działań niepożądanych.

Wpływ na ciążę i laktację

Maalox® może być stosowany w ciąży i w okresie karmienia piersią, jeżeli jest podawany w zalecanych dawkach i zgodnie ze wskazaniami. Należy jednak unikać długotrwałego stosowania. Wchłanianie substancji czynnych do mleka matki jest ograniczone, co pozwala na stosowanie leku podczas karmienia piersią przy zachowaniu ostrożności i przestrzeganiu zaleceń.

Działania niepożądane

Przy stosowaniu zalecanych dawek działania niepożądane występują niezbyt często. Do najważniejszych należą:

• Zaburzenia układu immunologicznego: Reakcje nadwrażliwości (świąd, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, reakcje anafilaktyczne)
• Zaburzenia żołądka i jelit: Biegunka lub zaparcia, nudności, wymioty, jasne zabarwienie stolca, ból brzucha
• Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: Hipermagnezemia, hiperaluminemia, hipofosfatemia (przy długotrwałym stosowaniu lub wysokich dawkach)

Monitorowanie pacjentów pod kątem wystąpienia działań niepożądanych, szczególnie przy długotrwałym stosowaniu leku, pozwala na wczesne wykrycie potencjalnych problemów i odpowiednią modyfikację terapii.

Przedawkowanie

Objawy ostrego przedawkowania Maalox® obejmują biegunkę, ból brzucha i wymioty. W przypadku długotrwałego stosowania, zwłaszcza u osób z niewydolnością nerek, może dojść do zaburzeń równowagi elektrolitowej i hipermagnezemii.

Leczenie przedawkowania obejmuje:

• Nawodnienie
• Wymuszoną diurezę
• W przypadku niewydolności nerek - hemodializę lub dializę otrzewnową

Szybkie rozpoznanie objawów przedawkowania i wdrożenie odpowiedniego postępowania jest kluczowe dla minimalizacji potencjalnych powikłań.

Skład produktu

Tabletki: 1 tabletka zawiera 400 mg wodorotlenku glinu oraz 400 mg wodorotlenku magnezu.

Zawiesina doustna: 1 ml zawiesiny zawiera 35 mg wodorotlenku glinu oraz 40 mg wodorotlenku magnezu.

Znajomość dokładnego składu preparatu pozwala na precyzyjne dostosowanie dawkowania oraz identyfikację potencjalnych źródeł działań niepożądanych lub interakcji.